Europski ariš (Larix decidua, lat.) listopadno je crnogorično stablo od kojega se u ljekovite svrhe sabire kora, smola, iglice i mladi izdanci. Osim toga, na starim stablima ariša u visokim planinama srednje i južne Europe može se pronaći i ljekovita arišova gljiva (Polyporus officinalis, lat.). Ta gljiva sadrži rijetku agaricinsku kiselinu za koju je u brojnim kliničkim istraživanjima potvrđeno ljekovito djelovanje kod autoimunih bolesti i raznih infekcija te osnaživanja organizma nakon kemoterapija i zračenja.
U tradicionalnoj medicini čaj od kore ariša koja se kuha u vodi upotrebljava se za smirenje proljeva i poticanje izlučivanja mokraće. Za ljekovite svrhe služi ariševa smola iz koje se dobiva terpentin zvan »venecijanski terpentin« (Terebinthina veneta), koji se u narodnoj medicini pomiješan s medom upotrebljava za liječenje žučnih i mokraćnih kamenaca te izvana za masažu bolnih mjesta kod reume, gihta i raznih neuralgija, a najbolji je u kombinaciji s uljima smreke i češera jele te kamforovim uljem.
- Mladi izdanci ariša upotrebljavaju se u liječenju kašlja, kao i venecijanski terpentin koji sadrži eterično ulje koje se primjenjuje u inhalaciji samo ili pomiješano s drugim uljima poput eukaliptusa, bora i slično, koja djeluju na smirenje upala dišnih putova
- Uvarak od iglica ariša upotrebljava se za ispiranje kod bolesti usne šupljine, gingivitisa i lošega zadaha
- Prevelike količine ili prečesto masiranje preparatima od ariša može uzrokovati otekline i oštećenja kože s mjehurima
